2,5 maand geleden is het alweer, dat ik van Eindhoven naar onze hoofdstad verhuisde. En sinds dag één ben ik blij. Écht heel blij. Want wat woon ik in een mooie, oude buurt. De eerste weken moest mijn vriend meerdere keren per dag aanhoren hoe blij ik was (“Oooh ik vind het zo leuk hier! Sorry hoor… oké, nog één keer: “IK VIND HET ZO LEUK HIER!!!”). Ik weet nog dat ik voor het eerst naar mijn werk fietste. Ik verwonderde me over alles en de hele route reed ik met een glimlach op mijn gezicht. Tegelijkertijd verbaasde ik me over de gehaastheid en het doelgerichte rijgedrag van sommige inwoners. En ik bedacht me dat ik mijn frisse blik op deze plek nooit wilde verliezen.

Nu ben ik die niet verloren, hoor. Maar hoewel ik heus wel weet dat het er prachtig is, ben ik gewend geraakt. Logisch, want alles went tenslotte. Ook de oneindige bergen op wintersport, de palmbomen als je twee weken in een tropisch oord verblijft en de smaak van je lievelingsgerecht dat je het elke dag eet. En gisteren dacht ik daar ineens aan. Ik vond het stom dat ik soms met oogkleppen op door mijn buurt loop of fiets. En daarom besloot ik mijn frisse blik weer eens op te wekken. Ik ging op pad met een camera. Ooit heb ik mezelf aangeleerd om soms een camera mee te nemen – het dwingt me om anders te kijken. Fotokwaliteit is niet belangrijk, je eigen frisse blik wel!

ALS TOERIST DOOR JE EIGEN BUURT LOPEN IS HEERLIJK

Twee uur heb ik langzaam rondgelopen. Geen tijd, geen tijdsdruk. Heerlijk. En er is me zoveel opgevallen! Ik zag hoe strakblauw de lucht was (#nocolourfilter, echt: elke foto is the real deal) en hoe mooi ik het contrast met het lichtgroen van de boomblaadjes vond. Het was rustgevend om een tijdje vanaf verschillende perspectieven naar de grachten en het kabbelende water te kijken. En ik vond het bijzonder hoe rustig de stad kan zijn in de ochtend, en hoe groot het contrast is met de drukke, ontwaakte stad. Ik verbaasde me dat ik een oranje brievenbus ineens tof vond als het middelpunt van een beeld. Geen idee waarom, maar ik vond het wel leuk (ik besef me hoe gek dit klinkt, haha). Het viel me op hoe belachelijk veel boten er langs het water liggen. En ik bedacht me hoe fijn ik herhaling vond, van ramen en deuren – ook al vind ik het gebouw helemaal niet zo mooi. Herhaling heeft gewoon iets onverklaarbaar fijns. Ik vond het metrologo een iconisch beeld voor de stad. En ik zag twee vogeltjes naast elkaar bij het water zitten. Muisstil was het en hoewel het uitzicht helemaal niet zo boeiend was, vond ik het zo’n rustgevend beeld! Ik zag de Canal Cruise boten over de Amstel varen en ik bedacht me dat ik het eigenlijk best wel leuk zou vinden om zoiets ook gewoon een keer te doen.

Ik heb een heerlijke ochtend gehad en ik heb besloten dat ik dit vaker ga doen, elke keer in een andere buurt. Want (bijna?) elke plek heeft zijn charme. Ook een volkswijk, ook een industriële plek. Het is maar hoe je ernaar kijkt!

OOK DE TOERIST UITHANGEN IN JE EIGEN BUURT?
EEN AANTAL TIPS!

1. Ga vroeg. Voordat de stad écht is ontwaakt (in het weekend rond een uur of 09:00). Als het rustig is, hangt er een bepaalde magie, die ik minder ervaar als de daily rush op de achtergrond raast.
2. Ga alleen. Alone time op z’n tijd is goed voor een mens, denk ik. Door alleen te gaan, ga je extra open op pad. Zelf vind ik dat fijn.
3. Maak foto’s! Neem je camera mee. Het kan helpen om anders te kijken en andere dingen te zien.
4. Neem de tijd. Planning kills magic, zeggen ze wel eens. True story. Misschien ben je na een halfuurtje alweer terug, misschien pas na een aantal uur. Helemaal prima, als je er maar open in gaat. En een stopwatch gaat daar niet bij helpen.
5. Muziek is een optie! Zelf heb ik met mijn koptelefoon op gelopen. Je kunt natuurlijk zeggen “met bijgeluiden ervaar je je omgeving minder puur”. Toch kan ook muziek als blikverbreder werken. Probeer het eens!