Hoeveel uur per dag kijk jij op een beeldscherm? 2? 5? 12? Hoewel ik het van mezelf niet zou weten, zullen het er heel wat zijn. Op mijn werk staar ik minstens 3/4 van de tijd naar een beeldscherm en hobby’s als deze blog zorgen ook voor heel wat uurtjes op de teller. Ik maak me daar wel eens druk om. Want mijn ogen doen de laatste tijd vreemd…

ONZE OGEN ZIJN EEN KOSTBAAR GOED

Ik weet nog goed dat de oogarts me vertelde dat ik een bril moest. Ik was twaalf en ik huilde tranen met tuiten. Hoewel ik slechts -0,75 had aan beide ogen (praktisch niks) had, was ik bang om blind te worden. Dat werd ik niet, maar wel een tijdelijk stukje lelijker: na twee jaar lang door het leven te gaan als een Harry Potter look-a-like (zwart, bijna rond brilletje, heel erg, ik wil het er niet over hebben), nam ik lenzen zodra het mocht. Helaas gingen mijn ogen tijdens mijn pubertijd snel achteruit. Inmiddels heb ik -7 (no worries, het is al 4 jaar stabiel!) en een rotrelatie met mijn ogen. Doordat ze jarenlang bij elke controle weer achteruit gegaan bleken te zijn, ben ik me heel bewust geworden van de waarde van mijn ogen en goed zicht. De laatste tijd merk ik echter dat ik op sommige dagen, meestal in het weekend, wat vager zie dan normaal. Mijn ogen doen soms vreemd en tot voor kort kon ik er geen touw aan vastknopen.

MIJN OGEN DOEN VREEMD. EN DAT SCHIJNT NORMAAL TE ZIJN VOOR DEZE TIJD.

Onlangs had ik mijn halfjaarlijkse lenzencontrole. Met mijn lenzen kon ik geen enkele letter op het scherm lezen, ook niet de joekels bovenin. “Ik zet ‘m een tandje sterker”, zei de opticien. Maar nog steeds niks. Vage zwarte vlakjes. “Zo dan?” Nee, nog niks. Ik snapte er niks van. Op een gegeven moment braken we de controle maar af. “Jouw ogen doen heel vreemd”. De opticien vroeg vervolgens waar mijn ogen op een dag zoal naar kijken. Ik gaf aan dat ik veel achter een beeldscherm werkte en ‘s avonds ook vaak. Na een blik van: “daar hebben we er weer één…” en een “aha!” legde hij uit dat vaak en lang focussen op beeldschermen (dichtbij) ervoor dat je ogen ‘lui’ raken om naar een bepaalde diepte te kijken: je kijkhoek wordt een beetje vastgezet. Als je daarna weer ver weg wilt kijken, hebben je ogen moeite om terug te schakelen. Het resultaat: je ziet onscherp. Je ogen moeten wennen. En sommige ogen doen daar langer over dan de andere – en sommige ogen worden zelfs lui. Zoals die van mij; en met mijn sterkte wordt het er allemaal niet beter op.

Zijn advies was dan ook om – indien mogelijk – veel minder met beeldschermen bezig te zijn. En als ik het niet kan vermijden (bijvoorbeeld op het werk), moet ik elk kwartier even van mijn beeldscherm in de verte kijken om mijn ogen scherp te houden. Dat doe ik nu, maar ik merk dat het veelvuldige beeldschermgebruik zó in mijn systeem zit, dat ik het 19 van de 20 keer vergeet.

“KIJK ELK KWARTIER EVEN WEG VAN JE BEELDSCHERM, DE VERTE IN. DAT TRAINT JE OGEN.”

Die gekke ogen van mij en de uitspraken van de opticien maken me onrustig. Want ik weet niet wat de impact van onze beeldschermcultuur is op onze ogen. En volgens mij weet niemand het. Hoewel het natuurlijk alleen op mijn eigen ervaringen is gebaseerd, ben ik bang dat het vele kijken op al die schermpjes onze ogen flink kan aantasten. Ik moet er niet aan denken om nóg meer zicht te verliezen omdat ik een 21st-century-generationY-screen-addict ben. Na het gesprek voelde ik me dom. Zo van: “Tuurlijk, ik had het kunnen weten. Dat kán ook niet goed zijn”. Ik denk veel te weinig na over de impact die al die uren beeldschermgebruik op mijn lichaam heeft. Totdat de gebreken komen. Maar dan is het vaak al te laat, of moeilijk op te lossen.

Bovendien vind ik het lastig om mijn gedrag te veranderen. Want ik kan wel leuk zéggen dat ik minder op een beeldscherm moet werken, maar hoe dan?! Ik zit – voor mijn gevoel – helemaal ‘vast’ in het systeem en gewoontes. Ik werk achter een beeldscherm. Daar kom ik gewoon niet vanaf. Daarnaast ben ik gewoon hartstikke beeldschermverslaafd. En mijn blog opzeggen en geen online artikelen meer lezen? No way. Toch probeer ik, hoewel ik nog geen verschil merk, de 15-minuten-wegkijkregel actief toe te passen. En hopelijk komt er ooit iemand op een fantastisch idee om je ogen te trainen, wie weet… Denk jij wel eens na over de invloed van jouw beeldschermgebruik?