2,5 jaar geleden stopte ik met het kopen van fast fashion. “Alleen nog maar eerlijk en duurzaam vanaf nu!” zei ik tegen mezelf, “voor minder doe ik het niet meer!”. Inmiddels heb ik die stelligheid aangepast. De perfecte duurzame garderobe bouwen is niet altijd even gemakkelijk, laat ik eerlijk zijn. Maar is dat een reden om je idealen overboord te gooien? Welnee! Als je het maar haalbaar houdt voor jezelf…

Ik sta bol van de idealen. En toch is mijn garderobe nog steeds niet súperduurzaam. Hoe dat komt? Ik vind lang niet alles mooi, ik vind veel dingen te duur, in sommige segmenten vind ik helemaal geen duurzame oplossing en niet alle merken zijn zowel duurzaam als fair. Dus maak ik afwegingen en doe ik soms compromissen. En ik vind het belangrijk om die te delen, want de blogwereld zit nogal vol met perfecte plaatjes en mensen die zeggen dat het “zóóóó makkelijk!” is. Ik ben niet zo.

En ik ben lang niet de enige. Mijn generatie wordt ook wel de ‘spagaatgeneratie’ genoemd: veel millennials willen wel verduurzamen, maar doen het niet. Ze ervaren teveel drempels. Ten eerste omdat een overgang naar duurzaam leven voor veel mensen zó groot is, dat ze niet weten waar we moeten beginnen en dichtklappen. Ook overeerst het gevoel dat ze er bij duurzamere keuzes zelf op achteruit gaan (in stijl of geld). En als je dan een duurzame modevoorvechter voor je hebt die zegt: “Hé, gewoon even alles omgooien joh, eitje!”, dan denk jij waarschijnlijk: “Yeah, whatever. Te moeilijk, laat maar”. Ik wil die drempels wegnemen. Elke stap telt namelijk. En het hoeft niet perfect. Ook ik ervaar nog steeds struggles. Ook ik koop niet álles eerlijk en duurzaam.. Let me tell you all about it!

Sommige producten zijn moeilijker te vinden in een fair variant. Die koop ik bij reguliere merken. Maar altijd bewust.

Sokken
Sokken koop ik niet duurzaam. Er zijn niet veel duurzame sokkenmerken. Ik vind Qnoop fantastisch, maar laat ik heel eerlijk zijn: duurzame sokken kosten al snel € 14,95 per paar en dat geef ik er niet aan uit . Prima voor specials, maar mijn every day sokken koop ik momenteel nog bij de Hema en – ja, echt! – enkelsokjes zelfs bij de Action (omdat ze een geweldige antisliprand hebben en ik ze van goede kwaliteit vind).

Lingerie
Lingerie koop ik ook nog bij reguliere merken. Mijn boobs worden blij van een beugelbeha en duurzame merken maken óf geen beugelbeha’s (zo jammer, Underprotection!), óf ik vind ze niet mooi. Ik hou van kant en de meeste organic lingeriemerken focussen zich meer op casual basics. En soms is de prijs een issue: ik geef (nog) geen € 50,- aan een simpel onderbroekje uit. Om mijn niet-duurzame lingeriekeuze te compenseren, koop ik niet vaak lingerie en ik kies altijd voor comfortabele en goed te combineren stukken. Maar wel bij reguliere merken.

Zonnebrillen
Ook lastig. Nu heb ik het geluk dat ik van Gobi en Dick Moby een duurzame en eerlijke superzonnebril heb gekregen (de voordelen van het duurzame influencerleven ;)), maar écht betaalbare zonnebrillen – van die dingen waar je op een festival íets minder zorgvuldig om hoeft te gaan – kan ik niet vinden. Vintage is natuurlijk een optie, maar ik ben wel eens gezwicht voor simpele exemplaren bij Monki.

Schoenen
De laatste tijd heb ik m’n shoe game prima onder controle, maar het is me niet altijd gelukt om het perfecte conscious paar te vinden. Ook hiervoor geldt: ik koop liever perfecte schoenen waar ik écht verliefd op ben bij bijvoorbeeld & Other Stories, dan dat ik een paar net-niet schoenen koop die eerlijk zijn geproduceerd.

Perfectie is key (en altijd het meest duurzaam in the end, van een duurzaam merk of niet)

Toen ik nog aan het begin stond van mijn conscious fashion-avontuur, zei ik tegen mezelf dat ik alleen nog maar fair & sustainable mocht kopen. Maar toen ik erachter kwam dat ik daardoor een aantal miskopen had gedaan, ben ik er anders over gaan denken. Ik weet nog dat ik een perfect jurkje bij & Other Stories zag hangen. Toch besloot ik netjes mijn idealen te volgen en voor de soort-van-hetzelfde variant van een eerlijk merk te gaan. Maar – ik had het kunnen weten – hij bleek het toch net-niet. En dat gevoel ging steeds meer overheersen. Het gevolg: ik droeg het jurkje amper en ik voelde me er niet fantastisch in. Zonde, en nog minder duurzaam dan wanneer ik voor het niet-duurzame exemplaar was gegaan, waar ik eigenlijk verliefd op was.

Perfectie staat dus altijd voorop. Zo is mijn denim jacket van Monki (ik kocht het 1,5 jaar geleden toen ik nergens anders een ‘beter’ jack kon vinden). En mijn wikkeljurk is van & Other Stories. Niet eerlijk én niet duurzaam, maar wel perfect en mán, wat had ik daarvoor lang naar de perfecte zwarte basic wikkeljurk gezocht. Ook heb ik een jeans van & Other Stories, in precies de juiste wassing en fit. Gemaakt van biologisch katoen, maar daar blijft het bij. Wel perfect.

Som kies ik voor fair óf sustainable, niet en-en. En dat is oké.

Waar ik ook achter ben gekomen, is dat er niet veel merken in mijn stijl zijn die zowel fair, duurzaam als betaalbaar (als in: geen Stella McCartneyprijzen) zijn. Vaak is het een combinatie van twee van de drie factoren. Reformation is fair en duurzaam, maar wel heel prijzig. Paloma Wool en Sisterhood zijn fair en betaalbaarder, maar niet altijd gemaakt van duurzame materialen. H&M Conscious is gemaakt van duurzame materialen en betaalbaar, maar niet fair. En van bijvoorbeeld Matt and Nat weet ik dat het vrij duurzaam (en in ieder geval vegan) is, maar over de arbeidsomstandigheden kan ik nooit iets vinden. Al die verschillende factoren maken het soms lastig om de perfecte keuze te maken. Wel heb ik voor mezelf besloten dat ik eerlijke arbeidsomstandigheden op één zet (als ik moet kiezen). Dus ik kies sneller voor een merk dat wel fair is en nog geen duurzame materialen gebruikt, dan voor bijvoorbeeld H&M Conscious. Al vind ik dat iedereen die afweging voor zich moet maken: bepaal wat jij het allerbelangrijkst vindt.

Hoe je het haalbaar (en leuk!) houdt, is helemaal aan jou. Ik merk dat het voor mij werkt als ik de lat niet zo hoog leg.

Fotocredits: Demi Koen