Misschien heb je wel eens de quote “act without expectation” voorbij zien komen. Of iets anders in die trant, zoiets als: “expect nothing, appreciate everything”. Pinterest staat er vol mee. Het is een zinnetje dat veel voor mij betekent; het speelt de laatste tijd een grote rol in mijn leven. Sterker nog: het zit continu in mijn achterhoofd en ik denk er altijd aan voordat ik een situatie in ga waar ik tegenop zie. Ik lééf het niet compleet (pfoe, way to go – bovendien vraag ik me af of het überhaupt menselijk haalbaar is), maar ik streef er continu naar. De zin is een gedachte die voortkomt uit mijn favoriete levensstroming en nummer één inspiratiebron: het Taoïsme. Ik heb het hier nog nooit specifiek genoemd, geloof ik, maar ik houd me hier veel mee bezig. Het is voor mij het hoogst haalbare; een manier van ‘zijn’. Maar daar ga ik het nu niet over hebben. Voor nu deel ik je mijn gedachten over het hebben van verwachtingen. Here we go.

WE LEVEN SOMS TEVEEL IN DE TOEKOMST

We hebben vaak verwachtingen; elke dag zijn er wel situaties waar we ons van tevoren al een beeld van hebben gevormd. Dat leidt ertoe dat we regelmatig ergens tegenop zien. Een moeilijke presentatie of toets (“ik ga vast weer keihard falen”). Een saaie familieverjaardag (“het wordt vast een saaie avond”). Voor het eerst in je eentje naar een evenement gaan (“brrr, het gaat vast ongemakkelijk worden”). Een serieus gesprek aangaan met je partner (“hij gaat vast weer eens niet naar me luisteren”). Soms hebben we positieve verwachtingen, die vervolgens niet worden waargemaakt. Je had je voorbereid op een avond keihard stappen, maar halverwege de avond haken er een paar mensen af en de rest wil rustig aan doen. Daar kun je dan best wel van balen. En als je denkt dat je in je beoordelingsgesprek een enorme loonverhoging gaat krijgen, maar het loopt averechts… tsja, dan kun je je erg teleurgesteld voelen.

Ik ervaar verwachtingen vaak als een vloek. Ze zorgen ervoor dat je een situatie in de toekomst gaat invullen, voordat het überhaupt heeft plaatsgevonden. En daarmee kader je de situatie an sich al af en beperk je de mogelijkheden die er waren. Het kan de situatie zelfs negatief beïnvloeden. Op een verjaardag waar je van tevoren al geen zin in had en waar je jezelf naartoe moest slepen (“want het wordt toch saai”), ga je waarschijnlijk een beetje sikkeneurig zitten doen, je kijkt elke minuut op je horloge of je gaat minder snel gesprekken aan met anderen omdat je er überhaupt al niet voor open staat. Of je hebt een belangrijk gesprek met een hoge pief en denkt van tevoren alleen maar: “Shit, wat nou als ik dicht klap? Ah, bah, ik klap vast dicht” (en we weten allemaal wat er dan júist gebeurt…). Maar als je die verwachting niet had gehad en met je hoofd uit de toekomst was gebleven, was je waarschijnlijk heel anders die situatie in gegaan en had je er mogelijk veel meer uit kunnen halen.

WAT ALS WE GEEN VERWACHTINGEN HEBBEN EN OVERAL OPEN IN KUNNEN GAAN?

Hoewel ik het soms ook moeilijk vind om me daar van af te sluiten, geloof ik niet in teveel vooraf- en achteraf gedenk. Ik denk dat het niet goed is om met je hoofd in een mogelijke toekomst te leven, of juist in het verleden (wanneer je je negatieve ervaringen en herinneringen bijvoorbeeld leidend laat zijn voor een nieuwe situatie).

Stel je voor dat we al onze kaders en denkpatronen even loslaten. Beeld je dan even in: wat nou als we géén verwachtingen zouden hebben? Nooit? Als je élke situatie helemaal open en vol energie in zou gaan, en zou denken: “wat er ook gebeurt, ik verwacht er niks van (dat heeft tenslotte geen enkele zin) en ik ga er het beste van maken?” Als je compleet zonder oordeel een situatie in gaat, kan ook niks tegenvallen. Dan hoef je ook niet onzeker te zijn en wordt het veel gemakkelijker om met omstandigheden om te gaan en wat-dan-ook te accepteren zoals het is, en daar vervolgens het beste van te maken: de situatie te waarderen zoals-ie is.

Dat is onwijs moeilijk (ik geloof zelfs dat geen enkel mens – op misschien een enkeling na – dat kan waarmaken), maar regelmatig “verwacht niks en waardeer alles” tegen mezelf zeggen helpt mij om meer open situaties in te gaan, soms dingen te doen die ik anders niet zou doen en situaties beter kan accepteren. Een verjaardag waar je tegenop ziet, kan ineens heel leuk blijken te zijn als er op dát moment er het beste van maakt. En als je open een netwerk-event in gaat, kan niks tegenvallen en is de kans groter dat je echt leuke, interessante mensen gaat ontmoeten, dan wanneer je toegeeft aan je negatieve verwachtingspatronen. Je positieve energie trekt positieve mensen. En situaties.

Dus wat je later op deze dag ook gaat doen en hoe erg je er misschien ook tegenop ziet: ga er vol in, vol energie. Laat jezelf niet leiden door verwachtingen en laat je hoofd en gedrag daar niet door bepalen. Maak er – no matter what – het beste van en wees dankbaar voor alles wat op je pad komt. En je zult zien: alles wordt er leuker van.