Hierboven zie je mijn beauty-assortiment. Niks speciaals – ik ben allesbehalve een beautyqueen. Ik experimenteer weinig en zoals je ziet, gebruik ik geen luxemerken. Ik heb het ooit wel eens geprobeerd hoor, maar ik merkte zó weinig verschil dat ik weer lekker terugging naar mijn good old ‘normale’ merken. Allemaal prima, zou je zeggen. Totdat ik ontdekte dat enkele van mijn vastemerkenlijst nog op dieren getest worden. Mijn fijne John Frieda shampoo, mijn deodorant van Rexona, mijn make-upremover van Nivea, mijn eens-in-de-zoveel-tijd Head & Shoulders en de enige écht grote cosmeticaliefdes die mijn hartje ooit gekend heeft: mijn prachtige M.A.C. lipsticks. Bah.

Ergens wist ik het wel. Want jaren geleden heb ik het al eens uitgezocht. Maar me er continu van bewust zijn – dat deed ik niet. Tot nu tijdje geleden. Ik word idealistischer en ik merk dat ik zaken die ik voorheen als vanzelfsprekend zag, nu aan het herwaarderen ben. Ik wil geen producten meer gebruiken waar een dier voor heeft geleden. Een mooi schepseltje met een waardevol leventje en net zoveel recht op vrijheid als ik. Cosmetische dierproeven slaan helemaal nergens op.

Tegelijkertijd vind ik het onwijs moeilijk om te veranderen. Want ik ben nog nergens zó’n fijne, supermatte lipstick tegengekomen als bij M.A.C. Zelf niets dat er ook maar een béétje op lijkt. En ik ben na al die jaren vastgeroest aan mijn volumeshampoo en –cremespoeling van John Frieda. En overstappen op een andere deodorant is ook niet zo makkelijk. Want dan moet ik moeite doen om soortgelijke, dierproefvrije merken te vinden (en zoveel zijn dat er helaas nog niet…), of het met ‘minder’ moet doen. En eerlijk? Dat vind ik als nog-een-beetje-zwakke-half-idealist best wel moeilijk. Ik denk dat ik in dit dilemma niet de enige ben. En de volgende redenen dragen daar volgens mij aan bij:

1. De Heppiedepeppie Ver Van Je Bed Show
   Dierproeven blijven voor de gewone consument als jij en ik een ver van ons bedshow. Het is net als vlees eten: als we zelf koeien, kippen en kalfjes zouden moeten afslachten voor ons dagelijks stukje vlees, zou zo’n 98% van de bevolking vegetariër worden. Gok ik, mezelf incluis. Ik denk dat dit ook geldt voor dierproeven. Als we zelf krijsende apen of bibberende, bloedende konijntjes foute vloeistoffen zouden moeten toedienen voor onze shampoo en cosmetica, denk ik (hoop ik!) dat maar weinig mensen dit zouden doen. Ver van het bed maakt minder gevoelig.

2. Gemak, toegankelijkheid en ‘on trend’ zijn key
   Ook vind ik dat proefdiervrije beautyproducten niet altijd even toegankelijk zijn. Vrijwel alle actief adverterende beautygiganten testen allemaal (of het nu om het eindproduct gaat, of om de ingrediënten) op dieren. De lijst dierproefvrije merken is aanzienlijk kleiner en doorgaans minder ‘hot’ dan hun op dieren geteste broertjes en zusjes. Als er een net zo toegankelijke, mooie vervanger zou zijn voor mijn lievelingslipstick, zou ik die kopen. Tot die tijd vrees ik – ik ken mezelf – dat ik uit gemak deze blijf kopen. Slecht van mezelf, maar ik denk velen met mij. Hoe toegankelijker de kennis en het aanbod, hoe sneller de overstap.

3. Proefdiervrije merken zien het niet als USP
   Ik heb nog nooit een dierproefvrij merk gezien dat dit feit als één van zijn USP’s presenteerde. Er zijn genoeg idealistische cosmeticamerken waarvan niemand weet dat ze proefdiervrij zijn. Neem & Other Stories. Of Lush. Of het mooie Aesop. Toen ik ooit voor een proefdiervrij beautymerk mocht werken, kwam ik er tijdens het proces pas achter dat dit het geval was. Zonde! Ze hoeven het niet centraal te stellen in hun communicatie, maar wat mij betreft mogen meer merken daar meer open en duidelijk voor uitkomen. Al ik het maar een keurmerkje op het product, dat gebeurt ook nog te weinig.

Hierboven vind je de meest bekende toegankelijke dierproefvrije merken. Stuk voor stuk merken die je in elk dorp of stad wel kunt krijgen. Zonder nu als een soort van Proefdiervrij-Jehova te gaan preken, wil ik je toch vragen om in ieder geval stil te staan bij de producten die je koopt en van ‘onbewust’ voor producten kiezen, naar ‘bewust’ te gaan. Ik ga niemand aansporen om, net als ik, over te stappen op proefdiervrij. Maar laten we in ieder geval bewust omgaan met de producten die we gebruiken, en onszelf ervan bewust zijn waar we aan bijdragen en of dit klopt met onze idealen. Dat zijn we onszelf en anderen verplicht, toch?

(hoewel ik de focus wil leggen op de good guys, vind ik het goed om ook onder ogen te komen wie dan de bad guys  zijn. Onderstaande merken testen allemaal op dieren, of het nu om hun eindproduct of losse ingrediënten betreft. Inderdaad, je Chanel no.5 hoort daar helaas ook bij!)