Uncategorized
Vegan Challenge Diary – week 1: zit er werkelijk in álles dieren verwerkt?!

Vegan Challenge Diary – week 1: zit er werkelijk in álles dieren verwerkt?!

Ik doe (onvoorbereid) mee aan de Vegan Challenge en ik deel elke week mijn ervaringen. Vandaag week 1

Ohnéééé, waar ben ik aan begonnen?! Op een onbewaakt moment besloot ik in een vlaag van verstandsverbijstering mee te doen aan de Vegan Challenge. Voor ik het wist dacht ik “fuck it” en klikte ik op “ik doe mee!”, En dat betekende dat ik er toch echt aan moest geloven: heel april probeer ik zo plantaardig mogelijk te eten. En dat is  op z’n zachtst gezegd nogal een uitdaging: slechts drie maanden geleden besloot ik om te stoppen met het eten van vlees en vis (vooral vanuit dierenwelzijnsoogpunt, maar ook uit milieu-overwegingen). Een béétje snel misschien, om halsoverkop een maandje plantaardig te gaan eten. Bovendien kamp ik met een serieuze kaasverslaving (als in: Franse stinkkaasplanken, feta, mozzarella, roomkaas, geitenkaas, oude brokkelkaas, jonge, pittige, romige kaas… you name it), ik ben gek op alle chocolade behalve (vegan) pure en alles dat ook maar een beetje romig is.

Het zal je misschien niks verbazen dat ik er als een berg tegenop zag, stiekem. Bovendien had ik werkelijk geen enkel idee hoe ik het aan moest pakken, of wat ik dan allemaal wel mocht eten (behalve groente, fruit & ‘the other obvious’, dat snap ik dan nog wel). Ik doe niet mee om het per se een maand lang vol te houden. Sterker nog: waarschijnlijk ga ik om de haverklap falen, bewust of onbewust. Maar ik vond het een interessant experiment en ik was benieuwd naar de mogelijkheden – en niet alleen de beperkingen – van plantaardig eten. Daar ging ik dan, compleet onvoorbereid… wish me luck!

 

IMG_9104_1000

Dag 1: whoops! Meteen al de mist in (en hoe…)!

“Nou… daar gingen we dan”, dacht ik, toen ik wakker werd op dag 1. Vol goede moed, maar nog half slaapdronken, maakte ik een plantaardig ontbijtje klaar. Een bord met sojayoghurt, granola en een beetje pruimenjam (die ik nog overhad), heerlijk! Tót ik me bedacht dat jam natuurlijk gelatine bevatte en ik al zelfs de EERSTE OCHTEND al was gezakt voor de challenge. Typisch mij. Maar ach, even lachen om mezelf (“haha… sukkel.”) en weer door. Vol moed vertrok ik naar de supermarkt waar ik mijn plantaardige usuals haalde: humus, sojayoghurt, groentespread, druiven, olijven, wortels en een heel pakket nepvlees van de Vegetarische Slager – voor het geval ik echt helemaal over de rooie zou gaan.

’s Middags zat ik met mijn vriend bij De Biertuin en daar wilde dit vreetzakje graag nacho’s, want eten bij de drankjes vind ik gezellig (“ahh zullen we wat lekkers bij de wijn bestellen? En dan eet je wel mee he? Dat ik niet alleen eet? Dat vind ik niet gezellig!”). Ik had expres de “zonder kaas” variant besteld, en ik vond mezelf heel sterk op dat moment (er kwamen veel nachoschalen vol kaas langs, en die zagen er – eerlijk – 10x lekkerder uit). Bleek dat er alsnog creme fraiche op zat. En tsja, dat is zuivel. En lekker. Bah. Ik heb er maar een beetje omheen geschept. Mission accomplished, voor mijn doen. ’s Avonds at ik met vriendinnen en dit chaootje had natuurlijk niet doorgegeven dat ze plantaardig at. Het gevolg? Niet heel sterk: ik heb heel schuldbewust een vegetarische pizza met mozzarella gegeten JAJAJA heel zwak, ik weet het! Maar ik vond het onzin om de mozzarella eraf te scheppen en in de prullenbak te gooien. Hij was wel érg lekker, moet ik zeggen. De rest van de avond heb ik braaf alleen de humus op mijn stokbroodjes gesmeerd. Ik heb er niet op gelet of de rode wijn vegan was. Dat vond ik een beetje te ver gaan. Conclusie? Dag 1: faaldag. Maar ik had niet anders verwacht… 😉

(EDIT: 2 dagen later kwam ik erachter dat mijn pruimenjam pectine bevat en geen gelatine, en dat ik ‘m dus gewoon mag eten! Pectine is een geleisuiker, afkomstig van planten en vruchten! Yey! Echter las ik op de verpakking van mijn granola dat het was bereid met honing, en dat ik díe dus juist niet mocht. Ahum. Zo blijkt maar weer dat ik werkelijk geen idee heb wat de herkomst van mijn eten is, een mooie les)

 

IMG_7872_1000

Dag 2: ‘s middags ook een drama

Op zich ging dag 2 goed. ’s Ochtends at ik boterhammen met vegetarische kipfilet en ’s middags met humus. Maarrr… toen gingen mijn vriend en ik naar een Sunday Market op het Westergasterrein. Allemaal leuk en aardig, tot we toch wel honger begonnen te krijgen. En ik had natuurlijk geen idee wat ik nou wel en niet mocht. Heerlijke koeken? Nope. Gevulde wraps? Nah. Broodje biologische braadworst? Hell no! Kaasplankje? Boehoehoe!! Ik liep een beetje verloren rond en alles waar ik zin in had, mocht ik niet. Dan maar een frietje. Zonder mayo, uiteraard; een groot, groot gemis (ik ben echt een sauzenkoningin). Op dat moment voelde vegan zijn echt even als een beperking. Ik dacht: “waar ben ik in vredesnaam aan begonnen?” ’s Avonds maakte ik heerlijke broccolisoep en at ik olijven en druiven. Prima, al merk ik dat mijn chocoladecravings stiekem wel vaak door mijn gedachten gingen. Oreokoekjes (DIE ZIJN DUS VEGAN!!!!!!!) maakten gelukkig alles goed.

 

IMG_9093_1000

Mijn lunchfavoriet: een goede snee dikgesneden brood met avocado en de heerlijke auberginespread van Your Organic Nature (verkrijgbaar bij Ekoplaza, het is deze).

Dag 3, 4 en 5: over het algemeen een emotioneel drama

Dag 3, 4 en 5 heb ik netjes volgehouden. En daar is eigenlijk ook ook alles mee gezegd. Eerlijk, jongens? Ik vind het toch wel zwaar. Op dag 3 heb ik alleen maar plantaardige dingen gegeten en de enorme pot met dropfruitduo’s op mijn werk heb ik netjes laten staan. Toch had ik enorme cravings op snackgebied. En omdat ik nog niet thuis ben in de vegan mogelijkheden, leef ik snack-wise op wortels, olijven en druiven. En daardoor voelt het alsof ik op dieet ben. Als ik zo doorga, val ik ook echt veel af in deze maand.

Dag 4 bracht mijn lieve collega Lenny, die overigens een eigen vegan food blog heeft (For the love of taste, go check it out! :)) een homemade vegan chocoladetaartje voor me mee, om me een hart onder de riem te steken. Prachtig versierd met bloempjes en sinaasappel, en echt ontzettend lekker! Echt zo, zó lief! Het was mijn eerste vegan treat tijdens mijn Challenge en ik moet zeggen: het af me wel weer moed om door te gaan.

Dag 5 was emotioneel een drama. Wat had ik zin in alles dat ik niet mocht! Ik ben namelijk een disciplineloze kleuter als het om food gaat. Altijd al geweest: als ik iets niet mag, wil ik het éxtra. As we speak (dag 5, 22:00), zie ik dansende melkchocolade-eitjes en druipende kaasplanken voor me als ik mijn ogen sluit. But I will resist! Vandaag kwam ik er weer eens achter dat in zo ongeveer ALLES zuivel, eieren, dierlijke vetten of andere dierlijke bestanddelen zitten. En dat ik zelfs de verpakkingen van brood, pasta, noodles, pesto, chips én vegetarische vleesvervangers (dierlijke eiwitten) moet checken, omdat ook dát vaak niet vegan-proof is. Nee, vooralsnog ben ik nog niet de happy-de-peppie vegan die  met een big smile zegt dat het allemaal “háááártstikke goed te doen is!!!” Ik vind het moeilijk, en ik lijk wel de enige. ‘s Avonds aten mijn vriend en ik bij De School in Amsterdam, omdat we er een filosofieles gingen volgen. Taco’s en frietjes zaten bij de prijs inbegrepen en toen ik vroeg of ze ook een veganistische variant kregen, kreeg ik netjes een exemplaar zonder kaas. Ik was blij dat het geen probleem was, want ik merk dat ik nog wel moet wennen aan het doorgeven van mijn specifieke eetvoorkeuren. Ik voel me toch nog een beetje bezwaard, iemand die moeilijk doet. Ook al weet ik dat het helemaal niet zo is.

 

IMG_7921_1000

Dag 6: best te doen

Dag 6 was daarentegen een goede dag! En dat kwam doordat ik een heerlijk recept voor veganistische ramen had gevonden (met gemarineerde beefreepjes van De Vegetarische Slager) én ik was in m’n eentje gaan lunchen bij Coffee & Coconuts in Amsterdam. Ik merk dat ik echt nog moeite moet doen om menukaarten te begrijpen, helemaal omdat ik sowieso al de helft van de super healthy ingrediënten van de gemiddelde hipstertent niet ken. Ik heb maar gewoon gezegd: “eeehh…. ik doe een vegan challenge en ik heb werkelijk géén idee wat vegan is, en wat niet. Kun je me alsjeblieft helpen?”. En toen kwam het goed. Ik kreeg een fancy bowl die best wel Insta-waardig is. Toch moest ik wennen aan de smaken, ik was dit helemaal niet gewend. Maar ik vond het érg leuk om iets nieuws uit te proberen! Voor vanavond heb ik een zak naturelchips gekocht. En die gaat op. HELEMAAL.

 

IMG_8016_1000

Dag 7: oeps, toch weer een foutje

Dag 7 ging heel goed, tot een uur of 22:00 ‘s avonds. Overdag ging allemaal prima en zelfs bij het ‘avondeten’ ging het goed: van de nacho’s bij het chill-/zuipfestijn nam ik alleen de guacamole en de tomatendip – de roomdip liet ik netjes staan. Maar om 22:00 was ik wat drankjes verder en de honger begon toe te slaan. We waren bij iemand thuis en die had toevallig nog een vegetarische pizza. Wél met kaas, maar hé, “fuck it,” zei ik. “Ik heb honger en jammer dan”. Tsja… I blame the drinks 😉 Maar de schade was te overzien, vond ik.

Al met al vond ik het food-wise een zware week. Eerlijk! Ik moet gewoon écht ontzettend wennen. Het vraagt veel van me om zo’n grote omslag te maken, terwijl ik nog zo weinig kennis over het onderwerp heb. Ik geloof dat het zeker beginners-issues zijn (na een jaar weet je precies wat-wel-en-wat-niet), maar elke verpakking checken en er vervolgens bij 90% van wat je lekker vindt, achter komen dat je het niet meer mag, is niet zo’n lekkere binnenkomer. Toch ga ik natuurlijk vol goede moed door. Ik merk wel dat ik deze week veel over voeding heb geleerd, en dat ik me veel bewuster word van wat ik allemaal naar binnen schuif. Dat vind ik al een groot gewin, op zich! Op naar week 2… wish me luck! Ik ga het nodig hebben 😉

______

De beste sustainable fashion inspiratie in je inbox?

Schrijf je in voor de gratis WSS newsletter en ontvang elke twee weken het laatste nieuws uit de duurzame modewereld, inspirerende merken, kritische blikken op de kledingindustrie, brand guides, kortingscodes en ander moois. Gewoon lekker makkelijk in je mailbox 🙂