Het is februari 2019 en ik ben alweer zo’n 3 jaar bezig met het verduurzamen van mijn kledingkast. Ik ben súperblik met de stappen die ik heb gemaakt en hoe hard ik niet alleen aan mijn kledingkast, maar ook aan mijn mindset heb gewerkt. Ik weet nu dat een écht duurzame garderobe niet begint bij de hoeveelheid spullen die je hebt of de merken die je koopt, maar bij hoe je in het leven staat en bewust keuzes maakt. Ik ben niet zo’n cijfermens (dus ik heb geen percentages of getallen voor je), maar ik denk dat inmiddels zo’n 85% van mijn garderobe uit eerlijke merken en vintage bestaat. Daar ben ik blij mee; ik weet dat ik met mijn portemonnee stem voor de wereld waarin ik wil leven. En tegelijkertijd is er nog steeds die 15%. Waarom lukt het me niet om bij die 100% te komen? Wat zijn mijn grootste duurzame koopstruggles? En hoe erg is dat nou eigenlijk dat ik die heb?

Lingerie van Underprotection

Duurzame koopstruggle 1:
lingerie

Mijn eerste en misschien wel grootste modestruggle is lingerie. Nu is het niet zo dat er geen idealistische lingeriemerken zijn (ik heb de mooiste merken ooit op een rij gezet in deze guide) en er is dus zeker keuze. Maar toch loop ik nog steeds niet rond in duurzame lingerie. Nu komt dat deels doordat ik de afgelopen 2 jaar vrijwel geen nieuwe lingerie heb gekocht (ik had nog genoeg), maar ook kan ik gewoon niet vinden wat ik zoek. Vooral beha’s vind ik een moeilijk verhaal. Ik vind ze vaak óf te slap, of te heftig aangezet, de vorm vind ik net niet mooi, er zit te weinig kant op (daar hou ik van), je kent het wel. Ook vind ik het prijsverschil met wat ik gewend ben, te groot. Voor een simpel broekje leg ik niet snel € 30 neer en een mooie beugelbeha – die vinden mijn borsten ik het prettigst – is moeilijk duurzaam te vinden. Ik krijg vaak tips van mensen, maar (hoe lullig ik het ook vind) ik vind het heel vaak niet mooi. Dus loop ik nog steeds vaak in mijn oude, maar nog steeds mooie Asos underwear rond. Niet duurzaam gemaakt, wel duurzaam gedragen.

Mijn suede lace up boots van & Other Stories (niet fair/duurzaam, wél supermooi)

Duurzame koopstruggle 2:
schoenen

Duurzame schoenen zijn echt een struggle voor me. Ten eerste omdat ze er in mijn smaak bijna niet zijn, ten tweede omdat de merken en modellen díe ik mooi vind (eh – hello, By Far, Aeyde, Acne en Miista) vaak takkeduur zijn. “Maar koop dan tweedehands!”, krijg ik vaak als tip. Ja, dat is dus een lastige. Ik vind genoeg schoenen tweedehands, maar niet De Perfecte Schoenen. En wat betreft schoenen ben ik een perfectiemens. Net-niet-schoenen kopen heeft geen zin, want die ga ik niet dragen. Door deze struggle doe ik soms compromissen. Ik heb een paar enkellaarsjes van Vagabond en één van & Other Stories. Beide niet fair/sustainable, maar wel héél erg mooi. En daardoor draag ik ze wel honderden keren. Ik kies hier bewust voor en ik voel me er goed bij.

Locklin dress   |   Reformation   |   $ 198

Duurzame koopstruggle 3:
jurken

Al tijden zeg ik tegen mezelf dat ik wat vaker mooie jurken moet dragen. Ik voel me er mooi in. En draag ik ze bijna nooit, want: ik vind het duurzame aanbod in jurken over het algemeen echt – excuse me – hélemaal niks. Zo zoek ik een mooie maxi dress met lange mouwen; nergens te vinden. Een mooie strakke wrap dress? Ook best wel moeilijk. Bij Reformation en Faithfull hebben ze fantastische jurken, maar ik durf het niet aan met de maat en verzendkosten/invoerrechten vanuit Amerika; ik heb het één keer geprobeerd en toen heb ik mijn jurkje moeten verkopen, omdat de maat niet goed was en terugsturen te duur. Dus die Perfect Dress laat nog even op zich wachten 🙂

Dus mocht je denken dat het voor mij inmiddels allemaal peanuts is; nou, nee! Ook ik heb nog wel eens struggles, waarbij ik uiteindelijk voor een minder duurzaam (geproduceerd) item ga. En hoewel ik dat vroeger vervelend vond, ben ik daar nu oké mee.

Ik ben erachter dat duurzaamheid namelijk in allerlei vormen komt. Eerlijke en milieuvriendelijk geproduceerde producten zijn daar voorbeelden van, maar het zit ook in de manier waarop je met je kleding omgaat. Als jouw budget niet toereikend is voor fair shoes, is er hélemaal niks mis met het kopen van een paar waar je verliefd op bent bij een niet-duurzaam merk. Als je duurzame producten niet mooi vindt, hoef je je daar echt niet per se in te hijsen om goed te doen. Iets waar je verliefd op bent, draag je het langst en het vaakst. Én gaat dus het langst mee. Gebruik je duurzame struggles dus niet om je slecht te voelen (is het erg dat je er nog niet bent? Is ‘er komen’ überhaupt haalbaar?), maar gebruik ze om juist nog bewuster keuzes te maken voor dingen waar je écht – ook op de lange termijn – heel blij van wordt. Duurzame stappen maak je tenslotte het snelst als ze je heel, héél blij maken.