Vol verlangen keek ik al máánden van tevoren uit naar De Reis. Mijn vriend en ik hadden allebei nog nooit écht ver gereisd (op een cultuurreis door Egypte en Florida na) en we waren onwijs benieuwd naar Azië… Aangezien mijn omaatje van Javaanse afkomst is, heb ik altijd al een indirecte band gehad met de cultuur. Bali vond ik als kind práchtig. Ik weet nog dat ik op de basisschool al mijn tijd en aandacht in mijn Bali-werkstuk stopte. Ik had een paar Wajangpoppen, ik keek op zondagavond naar de Indische zender, at spekkoek en roti kukus bij het leven en met een Indonesisch woordenboekje leerde ik mezelf tellen. Inmiddels is die liefde een beetje weggeëbt, maar ik bleef me altijd tot het land aangetrokken voelen. Ook mijn vriend vond Indonesië interessant en we boekten retourtickets bij Garuda Indonesia voor slechts € 560,- p.p. (heen: Schiphol –Jakarta op 19 september 2015, terug: Denpasar – Schiphol op 10 oktober 2015). Ons doel: zoveel mogelijk zien én relaxen in slechts 3 weken. En ik kan je zeggen: mission pretty damn accomplished. 

Ik schreef deze post voor iedereen die van plan is om Java, Bali en/of Gili Air te bezoeken en net als ik van tevoren benieuwd is naar tips en must sees. Hopelijk bespaar ik je zo enig uitzoek- en regelwerk. Mocht je nog vragen hebben: stel ze gerust in de comments en ik probeer snel te reageren!

JAKARTA

Backpacks check, paspoorten check, alle andere rotzooi check… GO! Onze reis begon met een directe vlucht met Garuda Indonesia van Schiphol naar Jakarta. Een 14 uur durende nachtvlucht: perfect! Filmpje hier, filmpje daar en tussendoor een wijntje… prima uit te houden. Vanaf het vliegveld pakten we de bus naar station Jakarta Gambir (het Centraal Station van Jakarta). De volgende dag zouden we meteen verder reizen naar Yogyakarta; daarom wilden we alvast treintickets halen om de volgende dag stressloos te kunnen reizen. De tickets kostten 400.000RP p.p. (= € 25,- voor Exekutiv Class, de beste klasse. Aan te raden, vanwege de airco en het comfort. Toch wel fijn tijdens een 8 uur lange reis).

Vanaf station Gambir pakten we een taxi naar ons hotelletje. Wat we van Jakarta vonden? Voor zover ik het heb kunnen zien, vond ik het een vieze concrete jungle met weinig Indonesische cultuur, dus ik raad je aan om zo snel mogelijk door te reizen. Wij verbleven er slechts één nachtje om even bij te komen van onze vlucht.

YOGYAKARTA (BANTUL)

De volgende ochtend namen we een vroege taxi naar station Gambir. De acht uur durende treinreis was best wel zwaar, zo kort na onze vlucht. Gelukkig sliepen we de halve rit, aangezien we ka-pot waren…
Nóg kapotter kwamen we aan in Yogyakarta. In plaats van moeilijk te moeten onderhandelen met opdringerige taxichauffeurs (als ik ergens niet goed in ben…) werden door de lieve Yohana opgehaald. Via AirBnB hadden we een kamer bij haar gehuurd (het heet Frog Stay, kijk hier). Wat een fantastisch, gastvrij, open minded mens. Mocht je naar Yogyakarta willen: ik raad Frog Stay (in Bantul, iets buiten de stad) ten zeerste aan! De bamboehut is speciaal en sfeervol, maar verwacht alles behalve luxe (koude bamboedouche, en de kamer is extreem basic), maar wát een toffe ervaring om midden in een klein dorpje tussen een Indonesische minicommunity te zitten. Yohana’s vriend is batikartiest en de jongens die bij hen werkten maakten ’s avonds muziek, boden ons Bintangs aan (wat heel speciaal was, omdat je op Java vrijwel nergens bier kunt scoren) en we mochten een keer met ‘the family’ (“we’re not a real family, but that’s how it feels like”) dineren. Er waren nog meer backpackers en het was hartstikke gezellig. Bovendien is de omgeving fantastisch en je zitten tussen de Indonesiërs zelf. Wil je het echte Java ervaren en ben je bereid om daar even minder luxe voor te leven? Boek deze AirBnB!

Tip: als je er toch bent… ga een keer eten bij warung Spesial Sambal: een bekende eetgelegenheid onder de lokale bevolking en echt spotgoedkoop. Let op: het is er altijd superdruk en verwacht heet-heter-heetst!

Spotgoedkope minigerechtjes bij warung Spesial Sambal… en een foto op een onverwacht moment 😉

We verbleven in de karakteristieke Nawang Room bij Frog Stay in Bantul.

De ‘community place’ bij Frog Stay.

We aten een avond mee met ‘the family’… heerlijk!

PRAMBANAN

We huurden bij Yohana een scooter voor 100.000RP (= € 6,-) per dag en daarmee zijn we zelf door Yogya en de omliggende dorpen en steden gaan rijden (voor een liter benzine betaal je omgerekend ongeveer € 0,45). Echt heel gaaf om zelf de omgeving te verkennen, en met de gratis Here Maps app kun je offline de hele omgeving bekijken en zo op je GPS rondrijden. Een uitkomst! Zo konden we gemakkelijk naar de bekende, Hindoeïstische tempels van Prambanan rijden; een rit van ongeveer 1,5 uur door fantastische dorpjes waar je geen enkele westerling tegenkomt en wordt begroet alsof je een een celebrity bent. Doe dit echt op eigen initiatief, alleen zo ervaar je het echte Java. Prambanan was prachtig en we werden gratis rondgeleid door een Indonesische jongen die voor zijn studie zijn Engels moest verbeteren. Een leuke manier om het verhaal achter de tempels te horen. Zo krijgt de plek veel meer magie dan wanneer je ernaar kijkt als “een stel mooie gebouwen”. Toegang was voor ons samen 300.000Rp (= € 18,75).

BOROBUDUR

De volgende dag zijn we met de scooter naar Borobudur (ja, dat wereldwonder!) gereden. Een flinke rit van ongeveer 2 uur. En wat was het prachtig en indrukwekkend. Ik raad het iedereen aan om er – al dan niet op eigen initiatief – heen te gaan. In tegenstelling tot het gros van de toeristen, hebben wij er niet de zonsopkomst gezien. Wij hebben er in de middag rondgelopen.Misschien minder magisch en een stuk heter, maar daardoor veel rustiger. Verwacht toegangsprijzen van omgerekend € 15,- p.p.

MALANG

Na 3 nachten in Yogyakarta zette Yohana ons weer af op het treinstation. Vervolgens zijn we met de trein doorgereisd naar Malang. Wederom Executiv class, ditmaal 250.000RP p.p. (= € 16,-, wederom Executiv class. Aan te raden, aangezien het spoor richting het oosten van het eiland steeds slechter wordt). Na een reis van wederom zo’n 8 uur kwamen we doodmoe aan in de sobere-maar-voor-een-nachtje-prima guesthouse die we de dag van tevoren nog even snel in Yogya hadden geboekt. Bij de receptie werd een excursietour naar de Bromo vulkaan en Kawah Ijen (inclusief overnachting, ontbijt, en de boot van Banyuwangi naar Bali) aangeboden. Het bedrag: een flinke 1.300.000 p.p. (= € 80,-), maar dan hadden we ook wel een enorm excursiepakket voor de komende dagen. “Yes, please! Two persons!”

MOUNT BROMO

Een tour naar de Bromo vulkaan is, ondanks de vele, véle medetoeristen (het is echt een trekpleister), écht de moeite waard. Reken wel op een intensieve nacht en ochtend. Om 01:00 stond onze jeep klaar bij onze guesthouse in Malang. Er volgde een zéér hobbelige jeeprit van 3 uur, waarin ik met al mijn macht – zonder succes – probeerde te slapen. Rond 04:00 arriveerden we bij het uitkijkpunt. Het was een chaotische, toeristische plek, waar honderden andere jeeps stopten en vele (vooral Aziatische) toeristen en mutsenverkopers elkaar voor de voeten liepen. Het was koud, héél koud: ik geloof dat het vroor. Tip: neem alsjeblieft warme kleren mee; een trui is niet genoeg! Ik mocht gelukkig handschoenen lenen van andere toeristen, maar je verkleumt echt compleet en je staat zo’n 2 uur stil op dat punt. Ik heb je gewaarschuwd!

De zonsopkomst was fenomenaal. We zagen de vulkaan héél langzaam opdoemen uit het donker en de mistslierten voegden zich samen met de rook uit de actieve krater. Prachtig! En zeker de moeite waard, hoewel de selfiesticks en de hysterische Aziaten je om de oren vliegen (wat toch wel een beetje de magie van de plek weg haalt). Vervolgens reden we door naar een tweede uitkijkpunt. Wederom prachtig, en nu gelukkig een stuk rustiger. Stop 3 bevond zich op de vlakte onderaan de vulkaan. Wauw. Wauw. Wauw. De laatste stop was aan de voet van de krater, die we mochten beklimmen. Prima te doen op All Stars. Verwacht drommen toeristen, arme ezeltjes die hen naar boven dragen (doe het niet!) en een indrukwekkende krater vol intense zwavelstank. Houd een lap stof gereed om voor je mond te houden, die lucht is echt niet te doen!

Na deze mooie trip werden we opgepikt door een busje (thank God no jeep) en reden we nog zo’n 6 uur door. Aan het eind van de middag kwamen we aan bij het hotel dat bij de tour inbegrepen zat. Wát een plek. Ik hoef echt geen luxe, maar de roze horrorbadkamer was de engste plek waar ik me ooit heb moeten wassen…We konden erom lachen, maar wat was ik blij dat ik er snel weer weg kon.

KAWAH IJEN

Gelukkig duurde de nacht bij de roze horrorbadkamer kort, want om 04:00 vertrok ons busje richting de Ijen krater (Kawah Ijen). Van tevoren was al verteld: dit zou een zwaardere excursie worden dan de Bromo vulkaan. We zouden een (voor de gemiddelde toerist) vrij steile, klimmende hike gaan doen, van ongeveer 3 kilometer lang. Jong en sterk als we waren (dachten we…), geloofden dat het wel mee zou vallen. Oeps… natúúrlijk bleek het zwaarder dan verwacht. Vooral omdat je door de steile, slingerende weggetjes totaal geen besef hebt van afstand en 3 kilometer dan een eeuwigheid lijkt.”Ga toch eens sporten Sara! Verdomme!” gonsde het 1,5 uur lang door mijn hoofd. Verwacht dat je stoffiger wordt dan óóit tevoren. Neem ruimschoots water mee en rust tussendoor voldoende. De krater was gaaf en indrukwekkend. Wij werden vergezeld door “crater worker” (yeah, whatever… “tourist attracter”?) Ahmad, die we niet konden afschudden en die achteraf geld wilde. Natuurlijk.

Na het fantastische uitzicht heb je je diezelfde 3 kilometer weer naar beneden af te leggen. Dat klinkt misschien als peanuts, maar ook dat is zwaar. Je glijdt continu uit, mensen gaan met bosjes op hun muil in het stof en het kost kracht om je lichaam tegen de steilte te verzetten. Eenmaal beneden aangekomen waren we kapot. Maar wél voldaan en trots. Een speciale ervaring!

(wij hebben ervoor gekozen om de hike na zonsopkomst te doen. Je kunt er ook voor kiezen om drie uur eerder te vertrekken (01:00! De horror!), om de hike in het donker af te leggen. Het bekende, indrukwekkende Blue Fire dat je dan te zien, schijnt erg indrukwekkend te zijn (kijk hier! Wauw!). Aangezien wij nog kapot waren van de vorige nacht, hebben we dit laten schieten)

Na deze intensieve en stoffige hike werden we met ons busje naar Ketapang (de haven van Banyuwangi) gebracht, waar we rond 10:30 op de veerboot naar Bali (Gilimanuk) werden gezet. De tocht duurde ongeveer een uur en onderweg werden we verblijd met keiharde foute Indonesische popmuziek en foute, amateuristische videoclips. Heel vermakelijk 😉

Tot zover Java. Het was een hele intensieve week met veel reizen, rond touren en bezienswaardigheden, maar wat was het het waard! De Javanen zijn enorm vriendelijk en gastvrij en de prijzen zijn een stuk lager dan in Bali. Voor een goede avondmaaltijd betaal je omgerekend zo’n € 2,- en voor een halve liter versgeperst sap van zo ongeveer alle vruchten die je je kunt bedenken, betaal je € 1,-.

LEES OOK WAT IK OP BALI EN GILI AIR DEED!