Nieuws
Pretty shocking: cijfers over de kleding-industrie

Pretty shocking: cijfers over de kleding-industrie

Dat de kledingindustrie nou niet bepaald een rooskleurige wereld is, weten veel mensen ergens wel. Maar als je er wat beter in duikt, kom je soms nummers tegen die je oren doen klapperen (de mijne in ieder geval wel). Een kleine selectie aan best wel bizarre cijfers.

#1
Consumeermachine.

Anno 2017 wordt er 4 keer (!!!!) zoveel kleding geproduceerd als slechts 17 jaar geleden. VIER KEER ZOVEEL! De redenen waarom dat zo is:
•  Kleding is steeds bereikbaarder geworden. Met één druk op de knop bestellen we wat we willen en we betalen het pas over een paar maanden. Lager kun je een koopdrempel bijna niet maken.
•  Kleding wordt steeds goedkoper, door groeiende massaproductie en uitbesteding in lagelonenlanden.
•  De kwaliteit gaat sterk achteruit. Merken, en met name grote fast fashion ketens, willen dat we zoveel mogelijk kopen en dan is het beter als onze kleding minder lang mee gaat.
•  Trends volgen elkaar steeds sneller op, waardoor we vaker iets nieuws nodig hebben om onszelf up-to-date te voelen.

Natuurlijk zijn er ook de opkomende economieën waarin mensen steeds meer geld te besteden hebben (wat de kledingproductie ook omhoog brengt), maar onze maatschappij is nog steeds een groeiende consumeermachine. En dat, terwijl we omkomen in de kleding.

 

Cijfers_over_de_kledingindustrie_1

#2
Een mooie buitenkant.

Het is begrijpelijk dat marketing belangrijk is voor een merk. En marketing is nu eenmaal duur. Maar dat grote merken VIJFENTWINTIG keer zoveel geld uitgeven aan marketing dan aan de mensen die álle kledingstukken in elkaar zetten, vind ik een bizarre verhouding. Het schetst voor mij goed wat er mis is met het modesysteem: de focus ligt teveel op het creëren van een mooie buitenkant om de consument zoveel mogelijk te laten kopen. Een mooie ‘binnenkant’ is niet zo belangrijk, want daar kijkt de consument (nog) bijna niet naar.

 

Cijfers_over_de_kledingindustrie_4

#3
“Écht niks om aan te trekken.”

Honderdvijfduizend pond is op z’n zachtst gezegd een flink bedrag. Het gaat hier om Britse vrouwen en geen enkel land is hetzelfde, maar mijn gevoel zegt dat Nederlandse vrouwen daar niet enorm van verschillen. Als we dit monsterbedrag even in ons achterhoofd houden, is het toch bizár dat vrijwel elke vrouw regelmatig voor haar kledingkast staat met de handen in het haar, omdat ze “écht niks heeft om aan te trekken”?

 

Cijfers_over_de_kledingindustrie_5

#4
Dubieus fortuin.

Ergens is het natuurlijk gevaarlijk is om zo’n vergelijking als hierboven te doen. Tegelijkertijd staan de salarissen van Amancio Ortega (de derde rijkste man ter wereld) en die van een kledingwerker in Bangladesh wel degelijk in relatie tot elkaar. Mr. Ortega maakt gebruik van de diensten van de kledingwerkers; zij dragen direct bij aan zijn fortuin. Ze verdienen zo’n $ 61 per maand voor een baan waarbij ze extreem lange dagen in een onveilige omgeving geestdodend werk moeten doen. Een leefbaar loon om een gezin in Bangladesh in levensonderhoud te voorzien (voeding, een dak boven het hoofd, gezondheidszorg) is $ 294. Ze verdienen dus veel te weinig. En dat terwijl de winstmarge van Zara zo hoog is, dat Mr. Ortega een vermogen van 10(!) nullen heeft. Nogmaals, het is misschien niet helemaal gerechtvaardigd om inkomens met elkaar te vergelijken, maar als je over de rug van anderen zo snel aan je eigen fortuin bouwt, voelt dat bij mij toch niet helemaal lekker.

 

Cijfers_over_de_kledingindustrie_6

#5
Wegwerpkleding.

Zeven keer is weinig. Heel weinig. En hoewel er geen absoluut getal bestaat over hoe vaak we een kledingstuk dan wél zouden moeten dragen, is dit gevoelsmatig niet helemaal oké. We doen veel teveel impulsaankopen. Dat is niet alleen ontzettend onduurzaam is dat een woord?; ook de ‘cost per wear’ wordt erdoor ontzettend hoog. Als je een trui van € 70,- slechts 7 keer draagt, heb je € 10,- per keer betaald. Dat is veel, toch? Ecopionier Livia Firth heeft een simpel regeltje opgesteld om duurzamere kledingkeuzes te maken: de “30 wear rule”. Het idee: bedenk je, voordat je een kledingstuk koopt, of je het minstens 30 keer kunt en wilt dragen. Zo ja, doen, zo nee, niet doen. Scheelt een hoop overbodige rotzooi.

______

De beste sustainable fashion inspiratie in je inbox?

Schrijf je in voor de gratis WSS newsletter en ontvang elke twee weken het laatste nieuws uit de duurzame modewereld, inspirerende merken, kritische blikken op de kledingindustrie, brand guides, kortingscodes en ander moois. Gewoon lekker makkelijk in je mailbox 🙂