Het kan zijn dat het je is ontgaan (ik was er zelf ook pas enkele dagen geleden van op de hoogte), maar deze week is het Fashion Revolution Week. Van 18 t/m 24 april zetten diverse organisaties zich, onder de noemer Fashion Revolution, in om consumenten extra bewust maken van ‘The True Cost of Fashion’: de impact van ons modegedrag op de wereld.

Daarnaast strijdt Fashion Revolution hard voor meer transparantie in de modewereld. En dat is hard nodig. Want heb jij enig idee wat er allemaal aan jouw jeans of t-shirt is voorafgegaan? Wie het in elkaar heeft gezet en hoeveel liter water het heeft gekost om het te produceren? Je antwoord is ongetwijfeld ‘nee’. Want er is zo weinig over deze veelal grimmige wereld bekend. Ook ik heb van veel producten nog steeds geen idee. Neem één van mijn lievelingstops, een witte, wijde blousetop met vouwen van COS. Een prachtig ding, en ik draag hem graag. Toch heb ik er een dubbel gevoel bij. Want hoewel ik hem heel mooi vind, heb ik geen idee hoe het tot stand is gekomen. Of er kinderarbeid aan vooraf is gegaan, wat de arbeidsomstandigheden zijn geweest, waar het is gemaakt en hoe. COS is weinig open over de totstandkoming van kleding, net als veel andere merken. Meestal zegt dat genoeg: merken zijn vaak intransparant met een reden…

Om hier verandering in te brengen, roept Fashion Revolution iedereen op om via de hashtag #whomademyclothes (vergezeld van @*merk*) aan merken te vragen waar hun kleding vandaan komt. Het is de bedoeling dat je jouw kleding binnenstebuiten draagt, zodat het merklabel zichtbaar wordt. Vorig jaar gebruikten 700.000 mensen de hashtag #whomademyclothes en de organisatie hoopt dit jaar het getal op te krikken naar 900.000 mensen. Ik doe sowieso mee, want alle kleine beetjes helpen. Mocht je daar helemaal geen zin in hebben, is dat natuurlijk ook niet erg. Maar toch hoop ik dat je, net als ik, deze week even extra stilstaat bij wat je draagt, waarom je het draagt en wat eraan voorafgegaan is. Of haal de bezem eens door je kledingkast en recycle je oude kleding bij H&M (zij hebben van 18 t/m 24 april World Recycle Week in het leven geroepen). Want het begint allemaal bij bewustwording!

COS, #whomademyclothes?

WAT IK JE GRAAG WIL MEEGEVEN

1. Besef dat elk kledingstuk door iemand met de hand in elkaar is gezet.
   Tot ik me er echt in ging verdiepen, besefte ik dit nog niet. Ik dacht dat veel productie anno 2016 machinaal zou plaatsvinden. Maar nee, élk kledingstuk, hoe goedkoop dan ook, is dooreen persoon in elkaar gezet. Iemand als jij en ik. Voor mij gaf dit besef extra gewicht mee aan wat ik kocht.
2. Koop items die je daadwerkelijk gaat dragen.
   Dat klinkt als een open deur, maar hóe vaak kopen we kleding of accessoires die we nooit gebruiken – omdat ze te apart of te trendy zijn, slechts voor een enkel feestje of leuk-voor-erbij-maar-geen-wow-item? Het is duurzamer om voor safe basics te kiezen die de potentie hebben tot lievelingsitem, dan eyecatchers waarvan je weet dat je ze maar enkele keren gaat dragen, of snel niet leuk meer vindt.
3. Denk na over waaróm je iets koopt.
   Er bestaan heel veel redenen om kleding te kopen. En maar één daarvan is “omdat je het nodig hebt”. Nu wil ik niet prediken voor überminimalisme, maar het kan geen kwaad om iets kritischer te zijn op je aankopen. Koop niet zomaar kleding om jezelf te belonen of om iets te verwerken. Koop omdat het daadwerkelijk een verrijking is voor je garderobe.
4. Wees je bewust van de consequenties als je voor ‘duurzamer’ kiest.
   Sinds ik alleen nog bij duurzamere kledingmerken (en vintage) koop, is ‘gezellig een dagje shoppen in stad X’ niet meer leuk. Ik ben erachter gekomen dat vrijwel de hele winkelstraat uit merken bestaat die aan kinderarbeid, uitbuiting, vele chemicaliën en zware milieubelasting doen. Als je voor duurzamer kiest, heb je flink in te leveren op keuze in mode en fysiek winkelen wordt veel gerichter, omdat er vaak slechts 2 of 3 winkels zijn waar je terecht kunt.
5. Laat je niet misleiden door het positieve imago dat modemerken zichzelf aanmeten.
   Veel modemerken weten door de negatieve berichtgeving van de afgelopen jaren dat ze langzaam hebben te veranderen; in ieder geval imago-wise. Grote ketens starten duurzaamheidscampagnes op. Dat klinkt allemaal heel leuk (en natuurlijk creëren ze ook wel enige bewustwording, dat vind ik heel goed), maar vaak heeft de consument niet door dat het helaas meestal voor 90% om marketing- en imagodoeleinden gaat, en niet om de wereld daadwerkelijk te verbeteren. Dat blijkt wel uit de magere jaarverslagen en de aanklachten die milieu- en welzijnsorganisaties nog steeds tegen ze indienen.
6. Maak bewuster keuzes
   Veel mensen zijn niet op de hoogte van wat zich afspeelt in de kledingwereld. En als je iets niet weet, staat het verder van je bed en ben je je minder bewust van de keuzes die je maakt. Ik geloof dat het goed is als mensen zich bewuster zijn van waar ze wel of niet aan bijdragen (zo ook in de vleesindustrie: prima als je vlees eet, als je er maar bewust voor kiest en accepteert hoe het tot stand is gekomen). Het scheelt al als je vaker op je labels kijkt: waar je kleding van is gemaakt, waar het is gemaakt, etcetera.

NOTES TO SELF

1. Beperk je aantal wasjes.
   Zoals je hierboven kunt lezen: tussen de 75-80% van de ‘lifecycle-impact- van kleding komt van wassen en drogen (water- en energieverbruik). Ik moet zeggen dat ik nog niet zo’n zuinige wasser ben. Vooral broeken was ik nog te vaak. Ik moet me vaker bewust zijn van de totale impact van mijn kleding op het milieu, niet alleen bij wat er tijdens het productieproces aan vooraf is gegaan.
2. Transport heeft ook impact.
   Als ik vroeger online bestelde, sleepte ik bijna altijd 2 maten in mijn winkelwagentje, onder het mom van: “dan heb ik altijd de goede en de andere stuur ik gewoon terug.” Maar al die duizenden busjes van postorderbedrijven die dagelijks door Nederland rijden, zijn ook niet bepaald goed voor het milieu. Ik ga niet zeggen dat je er per se iets mee moet doen, maar ook hier geldt: bewustwording is stap één.
3. Wees meer tevreden met wat je hebt en wees minder hebberig.
   Ik kan dan duurzamer kleding kopen, maar nog steeds ben ik niet echt sober bezig. Écht verduurzamen begint bij bewust worden van jouw impact op de wereld en meer tevreden zijn met wat je al hebt. Daarin kan ik nog wel een tandje bijzetten.
4. Hergebruik is het meest duurzaam.
   Prachtig, al die fair fashionmerken die eerlijk produceren, en ik juich het ook zeker toe en ik koop er er merendeel van mijn kleding, maar ik wil mezelf ervan bewust houden dat hergebruik van kleding het meest duurzaam is. Leve (reclaimed) vintage!

OOK IETS DOEN?

OF KIJK OP FASHIONREVOLUTION.ORG!