Zo… de Vegan Challenge zit er weer op! April 2017 stond voor mij geheel in het teken van plantaardig eten. Probéren te eten, althans, want als je mijn challenge een beetje hebt bijgehouden (zie mijn dagboeken van week 1, week 2 en week 3), weet je dat het me niet altijd even gemakkelijk afging. Maar hé, daarom heet het een challenge, toch? Deze week laat ik je weer grofweg zien wat ik at en daarnaast deel ik mijn learnings met je. Wat nu? Blijf ik (semi) vegan?

Week 4 begon goed. Maandag haalde ik een frietje op het station (iets dat ik vrijwel nooit doe, overigens). Ik was geneigd om een droog frietje te bestellen, maar toen zag ik op een bordje van Smullers dat ze vegan saus hadden! Serieus jongens, jullie hadden mijn gezicht moeten zien. BLIJ-ALS-EEN-KIND was ik! Nu bleef het een beetje vaag waar die vegan saus dan precies uit bestond, maar het was zo lekker: precies mayonaise! HOERA!

Woensdag luxedag:
vegan uiteten bij Loff in Breda

Woensdag beleefde mijn Vegan Challenge een hoogtepuntje. Ik was op bezoek bij vriendin M. in Breda en om tegemoet te komen aan mijn challenge (“wow… wat mag je dan wél, joh?”) stelde ze voor om bij Loff te eten, een vegetarisch / veganistisch restaurant (waarbij het concept veel wegheeft van Spirit, mocht je dat kennen). Je snapt natuurlijk wel dat dit restaurantbezoek één groot geluksmoment was. Ik kon mezelf niet inhouden en ik heb letterlijk van ALLES waar een v’tje van ‘veganistisch’ bij stond, een beetje opgeschept. Stampvol zat ik. Vol héérlijk eten en voldoening. Zo is plantaardig eten natuurlijk een eitje!

Stom: als weer eens blijkt dat
in veel producten onnodige
zuivel zit verwerkt

Net als elke week verbaas ik me er weer over dat er in zóveel producten zuivel of ei zit verwerkt. En vaak in minimale getale, waardoor ik me oprecht afvraag of het wel echt nodig was. Op deze manier wordt het die arme vegans natuurlijk wel heel moeilijk gemaakt! Zo kocht ik vegetarische broodjes bapao (met falafel) van AH. Eerder had ik op Gewoon Vegan gelezen dat de variant van Jumbo veganistisch was. In de haast nam ik aan dat dit voor de bapao’s van AH ook gold. Oké, niet slim, I know. Maar natuurlijk had ik de verpakking moeten checken. Want er zat een ieniemienie beetje melkeiwit in. Bah! Ik heb het broodje wel opgegeten (want het dan laten staan vind ik onzin), maar stom vond ik het wel.

De rest van de week at ik qua ontbijt en lunch vrij saai. The usual: boterhammen belegde ik met pindakaas (100% Pindakaas, mijn favoriet, deze!), hummus of avocado en ik wisselde het af met sojayoghurt, muesli, blauwe bessen en een klein beetje pruimenjam. ‘s Avonds maakte ik een curry, bulgursalade (vrij vertaald – ik doe alleen aan vrije vertalingen 🙂 – van dit recept van De Groene Meisjes) en groene asperges met vegan aardappelpuree. Stuk voor stuk heerlijk!

Met Koningsdag was mijn eetpatroon zoals elk jaar weer één groot ongezond drama. Tussen de middag at ik een vegetarische loempia (geen idee of-ie vegan was). Aan het einde van de middag hadden mijn rondlopen-met-bier-vrienden allemaal een hamburger besteld bij een kraampje, maar die mocht (en wilde!) ik natuurlijk niet. Inmiddels had ik zo’n honger gekregen, dat ik voor € 3,- maar een slechte muffin bestelde. Waarschijnlijk was-ie bereid met zowel boter, eieren als melk, maar op dat moment maakte het me niet meer uit. Later bestelde ik ergens nog een frietje satésaus. Ook hiervan had ik geen idee of het vegan was, maar ik achtte de kans in ieder geval groter dan een frietje met mayo.

Vrijdag luxedag 2:
vegan food bij Meatless District in Amsterdam

Ook vrijdagavond beleefd ik wéér een happy vegan moment! Ik ging met mijn vriend een hapje eten bij Meatless District in Amsterdam, een restaurant waar alles-en-dan-ook-echt-alles 100% plantaardig is. ZO tof! Als voorgerecht nam ik de walnoten- en paddenstoelenpaté (zie onder) en als hoofdgerecht was ik erg benieuwd naar de vegan ‘cheese’burger. WAT. WAS. HET. LEKKER. Ik heb zó genoten! Naast dat de burger (die kaas! Net echte cheddar) en de zoete aardappelfrietjes me ontzettend goed smaakten, was ik vooral blij met de heerlijke, romige saus. Zo’n enorme blijmaker!

Wat vond ik van de challenge?
Mijn ervaringen en learnings.

En nu is het mei. Mijn challenge is afgelopen; 30 dagen lang heb ik geprobeerd zoveel mogelijk plantaardig te eten. Ik weet nog dat ik op 31 maart dacht: “even serieus he, Sara. Weet je wel wat je jezelf aandoet?” Ik ging er totaal onvoorbereid en cold turkey in. Ik moet zeggen: ik vond het een pittige challenge. Een héle pittige.

Ik werd geconfronteerd met de beperkingen van het vegan aanbod
Vooral de eerste weken had ik werkelijk geen idee wat ik allemaal wel en niet kon eten. Pasta? Tapenade? Vegetarische worstjes? Granola? Belegde broodjes? Roomsoepen? Pannenkoeken? Sauzen en dressings? Latte Macchiato’s en cappuccino’s? Chips, koeken, snoep, roomijs en chocolade? Vrijwel alles at ik voorheen graag at, stond ineens op de Verboden Lijst en erachter komen wat ik allemaal wél mocht, vereiste veel uitzoekwerk. Ineens moest ik álle verpakkingen gaan checken op verboden ingrediënten en mijn supermarktbezoeken voorbereiden (dat maakte shoppen een stuk gemakkelijker). En als ik buiten de deur ging eten, werd ik er vaak mee geconfronteerd dat ongeveer alle opties niet helemaal plantaardig waren. In restaurants en lunchrooms was het meestal vrij goed te doen, maar wat lekkers bij de koffie of onderweg een broodje halen (AH To Go, looking at you!) was lastig. Het staat haaks op de vrolijke berichten die ik vaak lees van vegans dat het “zóóó makkelijk is!!!”.

Mijn kennis over (vegan) voeding is enorm gegroeid in één maand
Maar zo klink ik wel heel negatief. Wees niet bang, ik ben ontzettend blij dat ik deze challenge ben aangegaan. Ik heb zóveel geleerd over wat ik nou eigenlijk dagelijks naar binnen schuif (met een klein beetje schaamte moet ik bekennen dat ik voorheen eigenlijk geen idee had wat er allemaal in mijn eten zat), waarom vegans plantaardig eten en wat nu allemaal onder vegan valt. Het lijkt een open deur, maar ik had er nog nooit over nagedacht dat vegans ook geen honing gebruiken. En elke keer als ik dat in mijn omgeving vertelde, reageerden mensen met de vraag: “… maar bijen hebben het toch altijd goed?” Ik ben blij dat ik inmiddels weet dat dit niet zo is. Inzichten als deze zal ik altijd meenemen in mijn eetgedrag. Ze zijn keihard binnengekomen in mijn bovenkamer.

Wat ik leerde van verpakkingen checken
Door het checken van verpakkingen ben ik nog meer zelf gaan klaarmaken. Ook een hele waardevolle learning. Want zeg nou zelf: een stuk of 30 ingrediënten (met diverse E-nummers waar ik niet blij van word) in een simpel sausje, dat kan toch niet de bedoeling van Moeder Natuur geweest zijn? Door de challenge ben ik geconfronteerd met de kunstmatigheid van onze voeding en ook dát is binnengekomen. Ik zal puurder gaan en blijven eten, daar ben ik van overtuigd.

Ik ontdekte allerlei nieuwe gerechten en smaken
Hoewel ik hiervoor beschreef dat ik het soms moeilijk vond om vegan te eten, heb ik tegelijkertijd ook ontzettend veel nieuwe smaken en gerechten leren kennen; van de lekkerste vegan curry’s en salades tot vegan broodbeleg. Ik heb pure chocolade ineens leren waarderen en ik weet nu dat ik sojamelk lekkerder vind dan gewone melk en dat sojayoghurt nu één van mijn favorieten is. Dat ik met gemak plantaardige boter en saus (Remia Mayolijn is vegan!) kan kopen en dat ik vegan sorbetijs net zo lekker vind als roomijs. Ik heb zoveel heerlijke dingen geproefd en voor die ontdekkingstocht ben ik ontzettend dankbaar!

En nu?
Blijf ik (semi-)vegan?

Tsja. Iedereen vraagt het aan me: “en nu? Blijf je vegan?” Ik denk dat je hem al een beetje voelt aankomen: nee. Ik blijf geen vegan. Simpelweg omdat ik deze maand heb gemerkt dat ik er (nog) niet klaar voor ben. Een paar maanden gelegen heb ik vaarwel gezegd tegen vlees en vis en ik merk dat ik daar nog een beetje aan moet wennen. Laat me dat eerst maar doen, alles in stapjes. Bovendien weet ik niet eens of ik ooit wel vegan ga worden; ik ga dan ook geen loze beloftes doen. Maar ik ga wél veel plantaardig blijven eten en minimaal 3 dagen in de week veganistisch koken. Ik zal mijn ontbijt en lunch bewust overwegend vegan houden (hummus! Sojayoghurt! Avocado! Groentespread!). Maar die kaasplank zeg ik geen vaarwel. Dat kan en wil ik niet. De dierlijke producten die ik consumeer, blijf ik biologisch kopen en ik wil gaan kijken of ik ze dichter bij de bron kan halen, van de boer. Zo weet ik zeker(der) dat de dieren waarvan het afkomstig is, een goed leven hebben. Al met al was het een flinke kluif. Maar ik ben blij dat ik het geprobeerd heb.