Op 1 november 2018 ontving ik een newsletter in mijn mailbox die mijn aandacht trok. De kop: “We’re not a sustainable company”. De afzender: Ace and Tate, een Nederlands eyewearmerk dat ik volgde om z’n inspirerende branding, maar niet omdat het nou zo duurzaam was. Je snapt dat die kop me benieuwd maakte. In de email gaf de CEO van het merk in een open brief toe dat hij blind was geweest voor was eigenlijk belangrijk was. Hij besefte dat zijn merk niet zo door kan gaan en er alles aan zou doen om te verduurzamen. Het had bij woorden kunnen blijven, maar Ace and Tate ging ervoor. Ik volgde het verhaal van de changemaker en ik denk dat het veel merken kan inspireren. Verdomme, jongens! Zo kan het ook!

Ace and Tate werd in 2013 opgericht om de eyewearmarkt te disrupten

Ace and Tate werd in 2013 opgericht om de brillenmarkt te disrupten en dat is ze in korte tijd ontzettend goed gelukt. Waar je bij je standaard opticien altijd minstens tweehonderd euro aftikte voor een dure merkbril, ging Ace and Tate destijds trendy designmonturen aanbieden voor € 99 inclusief glazen. Hoe dat mogelijk was? Nou, simpelweg door de keten te versimpelen. ‘Cutting the middleman’, zoals het merk dit noemde, betekende meer kwaliteit voor een lagere prijs en een snellere service.

Het concept werkte en het bedrijf groeide als een malle: er werden in een paar jaar tijd vele winkels geopend, de collectie groeide als een tierelier en Ace and Tate was door z’n krachtige branding en vernieuwende ideeën vaak in de media. Maar op het gebied van duurzaamheid hoorde je weinig. Hoewel het merk al lange tijd in Italië produceert (en dus niet in een risicoland) werden frames ‘gewoon’ van plastic (acetaat, vandaar de naam) gemaakt en ook daarbuiten was het merk niet bepaald een duurzame pionier. Ik had wel een bril van ze, puur omdat-ie mooi en betaalbaar was, maar als duurzame modeblogger had ik nooit een reden om dit merk een podium te geven.

En toen ontving ik die newsletter. Het was een publieke brief van Mark de Lange, CEO van het merk, waarin hij open en met harde woorden toegaf dat hij eindelijk twee belangrijke dingen inzag:

1. Het bedrijf nog helemaal niet duurzaam is en dat hij daar al die tijd blind voor was geweest.
2. Dat dit écht moest veranderen, binnen korte tijd. Dat zijn markt een verduurzamingspionier nodig had, die anderen kon laten zien hoe het ook kon. En dat Ace and Tate die kon worden.

Zijn woordgebruik was direct en kwam aan (zie boven, Waarin ik delen uit deze nieuwsbrief heb geselecteerd). Ik vond het een hele inspirerende boodschap in een brandinglandschap waar vooral veel blabla te vinden was. Natuurlijk moest Ace and Tate zich nog gaan bewijzen – ook dít kon tenslotte marketingbullshit zijn – maar de openheid, schuldbewustheid én de aankondiging dat het merk zijn duurzame reis openbaar zou gaan delen, maakte me benieuwd. Zou Ace and Tate dit gaan waarmaken? Zou er ooit een tijd komen waarin ik wel over het merk zou willen schrijven?

Je bent dit artikel nu aan het lezen, dus je weet hoe het verhaal afliep. 1,5 jaar later is er inderdaad veel veranderd en de transitie die dit merk doormaakte (doormáákt, eigenlijk, want Ace and Tate bouwt nog steeds keihard), maakt me laaiend enthousiast. Verduurzamen kan, als je maar bereid bent om erin te investeren. Ace and Tate focust – voor zover ik als consument kan vinden – op een vrij holistische manier van verduurzaming, waarbij de balans tussen circulariteit én financieel rendement voorop staat. Wie tegenwoordig nog zegt dat circulariteit niet gecombineerd kan worden met een succesvol businessmodel, is echt een gedateerde eikel. Het merk doet dit goed.

Inmiddels heeft Ace and Tate ontzettend veel aangepakt, van inzicht verkrijgen in elk detail van z’n productieketen (ketentransparantie) tot innoveren op materiaalgebruik en het verduurzamen van het productieproces en de winkels. Zoals beloofd is het merk zijn verduurzamingsreis ook gaan delen, getuige de Medium feed van duurzaamheidsmanager Marlot Kiveron, waar alle artikelen staan. Nee, ze zijn er nog niet, dat zullen ze ook nooit op die manier stellen (fast fashiongiganten vol blabla, lezen jullie mee?), maar ze nemen geen halve maatregelen. En ze hebben bewijs. Een beknopt inkijkje in wat Ace and Tate heeft aangepakt (de rest kun je op hun website lezen):

Ace and Tate heeft een eerlijke en transparante productieketen

Omdat Ace and Tate een eigen productieproces met korte lijntjes heeft, is er contact met iedereen in de keten. Daardoor kon het bedrijf goed zoeken naar ketenbrede oplossingen. Het brillenmerk werkt samen met seven vaste suppliers in Noord-Italië en China en heeft met alle partners een hechte, persoonlijke langetermijnrelatie. Op de website lees je alles over deze fabrieken én krijg je een transparant inkijkje in hoe de fabriek eruit ziet.

Keihard werken aan duurzamere materialen (en een onlangs gelanceerde bio acetate collection)

Hoewel momenteel nog een groot deel van de collectie is gemaakt van ‘normaal’ acetaat, heeft Ace and Tate inmiddels de eerste biocollectie geïntroduceerd, gemaakt van biologisch afbreekbare materialen. Het merk heeft zich als doel gesteld om eind 2020 de volledige collectie van duurzame materialen (zoals bioacetaat en gerecycled acetaat) te maken. Da’s nogal een doel. Ook aan de packaging is veel gedaan; onnodige verpakkingen zijn inmiddels allemaal geskipt en de glasses case – die wat mij betreft nog duurzamer kan, het materiaal is namelijk synthetisch – is inmiddels veel lichter en gemaakt van een minder schadelijk materiaal. Om de cleaning wipes te maken wordt nu gerecycled polyester gebruikt en momenteel worden mogelijkheden met Tencel onderzocht.

Afval uit het productieproces wordt nu ook gebruikt om displays in de winkels van te maken en ook worden andere gerecyclede materialen gebruikt; zo wordt de vloer tegenwoordig gemaakt van gerecyclede vinyl scraps. En check de onlangs geopende winkel in Antwerpen, waarbij het interieur is gemaakt van gerecycled plastic uit de stad. Hier lees je meer over het materiaalgebruik.

Bekijk de bio collection hier

Ace and Tate heeft heldere doelen voor korte als lange termijn (zo wil het merk in 2021 een B corp worden). Bovenstaande is een greep uit de veranderingen die het merk in slechts 1,5 jaar heeft doorgevoerd. En tuurlijk, het kan nog veel beter. Maar om als organisatie in zo’n korte tijd zo’n ommezwaai te maken, verdient een hele dikke pluim. Het kan dus wél. Van market disrupter naar een pionierende rol in de duurzame transitiewereld, Ace and Tate is continu in ontwikkeling. Of zoals het merk zelf zegt: “We’re working on it”.

P.s. Dat klinkt allemaal te mooi om waar te zijn en ontzettend gesponsord. Is het niet. Ik ben slechts een oprechte bewonderaar van de stappen die Ace and Tate de afgelopen 1,5 jaar (dat is kort) heeft gezet. En aangezien ik nu zoveel goeds heb gezien dat ik er weer zou kopen – there, I said it out loud! – besloot ik dat dit merk een plek verdient op mijn platform.

__________

Fotocredits
Ace and Tate